Stadsdichter Jeffrey van Geenen
Jeffrey van Geenen (stadsdichter) Ik geloof dat ik een fout heb gemaakt ik geloofde dat ik een dichter was die namens iedereen woorden gaf aan heel de stad ik geloofde dat ik je zorgen hoorde en begreep ik schreef dat op, maar in mijn gedichten las jij niet waar het jou om ging ik geloof dat het niet donkerder is dan eerst maar zie soms net als jij de dageraad niet meer en toch staan wij samen hier ik geloof dat het niet uitmaakt of we Kerstfeest vieren vanuit het geloof in het kleinste wat waar werd om ons licht te zijn; of om de gezelligheid van samen met elkaar; of om de tijdelijke zorgeloosheid van overdaad onder een boom; of gewoon omdat we hier zijn, staan, omdat de zon weer keert te hopen dat het beter wordt dat het vrede wordt en dan steek jij een eerste kaarsje aan en ik een tweede hij een derde en zij dan honderden, duizenden tot de stad baadt in het licht en ik jou zie met je zorgen, met je angst, met je verdriet en hoe je ondanks alles doorgaat met wat er voor jou echt toe doet ik geloof dat ik jouw woorden niet sprak, maar als we samen dichters zijn die zinnen zoeken van geborgenheid, hoop, liefde, zachtheid, samenzijn – omdat we mensen zijn die zoeken naar iets wat houvast geeft en als ik de mijne doe en jij die van jou en wij in de stilte van deze nacht luisteren naar elkaar, geloof ik dat wij iets goed kunnen maken want het allermooiste woord zijn wij. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten