Onlangs belegde
IMAGO een bijeenkomst met een een interessant panel:
Farid Azerkan (voorzitter Samenwerkingsverband van Marokkanen in Nederland) , mevr. Naima Zefzafi (directeur Inburgering A’dam) , Said Bouddouft (directeur Meander) en Chahid El Haddouti (voorzitter Imago)
Vandaag deel 2 over deze bijeenkomst:
Ik eindigde mijn vorige bijdrage met de opmerking van
Farid Azerkan: "Draag je eigen verantwoordelijkheid en grijp je kans. Inzet
moet zijn dat de Marokkaanse cultuur niet als last, maar als verrijking wordt gezien.
Naima Zefzafi vervolgt: “We zijn gewoon Nederlanders met een Marokkaanse achtergrond. Onze ouders kregen in Gouda niet de kans om Nederlands te leren. De generatie daarna kon wel leren.
Wij zijn soms zelfs academisch opgeleide kinderen, maar met ouders die analfabeet zijn.
Dat geeft problemen en geef daarom het proces de tijd.
Volgens Naima wordt het wangedrag uitvergroot, terwijl de daders later hun leven gewoon weer op de rails krijgen.
Zie wangedrag als een jeugdprobleem, niet als probleem door Marokkaanse jongeren.
We hebben allemaal een verantwoordelijkheid richting de jongeren vindt Naima.
Of ze daarmee gelijk heeft betwijfel ik, aangezien een deel van het wangedrag heel specifiek gekoppeld is aan de Nederlands Marokkaanse jongeren en je niet kunt bestempelen als een generiek jeugdprobleem.
Said Bouddouft merkt op dat het belangrijk is om je verantwoordelijkheid te nemen. We zijn medeverantwoordelijk voor gedrag van de jongeren, maar men mag er ons niet voor straffen.
Problematiek van de Marokkaanse jeugd wordt omgeven door sensatie van de media. Conclusies kunnen vaak niet worden hard gemaakt.
Als we spreken over wangedrag door jongeren die ontspoord zijn, moet je ook eens denken aan Urk...
Veel gaat goed, maar een misstap wordt vaak uitvergroot.
Aandachtspunt
Organisaties wedijveren soms met bestaand welzijnswerk. Wat onderscheidt IMAGO? Voordat ze “koekjes en thee gaan drinken”, gaan ze eerst intern aan de slag. Ze willen dat mensen elkaar aanspreken op hun gedrag.
Ze opereren daarbij naar hun zeggen niet met een opgeheven vinger, maar durven wel problemen te benoemen en werken vanuit een draagvlak in de Marokkaanse gemeenschap.
Dat laatste zal overigens moeten blijken, want anders is dit een initiatief naast andere bestaande activiteiten….
Naima Zefzafi vult aan en merkt op: Blijf niet redeneren vanuit de problematiek. Benoem het en pak het aan. Isoleer het. Benader het probleem pragmatisch. Ga redeneren vanuit de betrokkenheid. Daarnaast moet je goede initiatieven met veel publiciteit omgeven.
Mensen die het op orde hebben kan je vragen te participeren, maar die andere groep moet je ook aandacht geven, zodat ze hoger op de ladder komen te staan.
Participeren
Chahid El Haddouti geeft aan dat Marokkanen die willen partciperen het niet altijd makkelijk hebben. Hij noemt als voorbeeld dat Marokkanen die bij wijkteam Korte Akkeren kwamen, daar naar hun beleving heel negatief werden benaderd en aangesproken werden op gedrag van jongeren.
Deze ervaringen belemmeren Chadid niet in zijn voornemen om bij een eventueel voorval in de toekomst, of het nu positief of negatief is, vanuit IMAGO naar buiten te gaan treden, want:
De stem van de Marokkanen is veel te weinig te horen na voorvallen.
Geloven doe je in de moskee
Een aanwezige vroeg nadrukkelijk aandacht voor het geloof. De Islam, zo merkt hij op, draagt bij aan een goede opvoeding en goed gedrag. Daar wil IMAGO echter niets van weten. Geloven doe je in de moskee en IMAGO wil dat niet integreren.
Deze opvatting vind ik - als christen - bijzonder, want het geloof draagt naar mijn mening wel degelijk bij in het streven naar meer aandacht voor waarden en normen en het doel om jongeren niet te laten ontsporen.
IMAGO gaat er ook niet helemaal consequent mee om, want ze geven aan wel te reageren als de moslim wordt beledigd.....Daarmee geven ze aan dat een moslim nooit volledig geseculariseerd is en dat is iets om goed rekening te houden als we praten over integratie en oplossen van problemen. Ze zouden beter het geloof wel kunnen meenemen, daar ze het in de praktijk ook maar moeilijk kunnen scheiden.
Daarbij komt wel als complexiteit dat de Marokkanen op geloofsgebied bepaald geen eenheid vormen.... wat dat betreft lijken de moslims en christenen op elkaar....
De volgende keer het laatste deel over deze leerzame bijeenkomst.