Met de slogan ‘Korte Akkeren pikt
misdaad niet meer’ werd in maart 2009 (!) een campagne aangekondigd door de gemeente, politie, woningbouwvereniging MozaĆÆek Wonen
en de bewoners in de wijk Korte Akkeren tegen de aanhoudende overlast in deze wijk.
Het veiligheidsbeleid in deze wijk is al jarenlang vooral gericht op het terugbrengen van de (ernstige) overlast en het in kaart brengen van de groep overlast plegers, die men stap voor stap probeert af te
pellen.
Het wordt tijd voor aanscherping van het beleid en we doen een aantal concrete voorzetten, die we bij het bespreken van het veiligheidsbeleid in de raad ook zullen inbrengen.
3 jaar later
Inmiddels zijn we 3 jaar verder en moet ik constateren dat de actie in 2009 geen succes was en er nog steeds veel (geluids)overlast in deze wijk is en de bewoners zijn het behoorlijk beu, zeker nadat er begin dit jaar (26 januari) een echtpaar ernstig is mishandeld.
De bewoners hebben een lange reeks van incidenten zelf naar buiten gebracht en onlangs heeft de politie daarop gereageerd.
Ze hebben alle incidenten nagelopen en mensen bezocht.. Ook is er onderzoek gedaan.
Volgens een bericht blijkt dat "helaas er in verreweg de meeste gevallen geen getuigen zijn en er slechts in Ć©Ć©n
enkel geval daderindicatie is. Het onderzoek loopt op dit moment nog bij de
recherche. Daarnaast is in het geval van de mishandeling op 26 januari geen
aangifte gedaan. Zonder
aangifte dan wel aanwijzingen kan de politie geen verdachten opsporen en
aanhouden. Niet alleen de politie maar ook ik roep bewoners daarom op om altijd
aangifte te doen en direct te bellen als ze getuige zijn van strafbare feiten.
Het noteren van signalementen en indien mogelijk een kenteken kan de politie
helpen bij het opsporen en aanhouden van verdachten."
Ofschoon het inderdaad van belang is dat er altijd aangifte wordt gedaan zijn de vele voorvallen in Korte Akkeren voor de ChristenUnie reden geweest om een aantal kritische vragen aan het college te stellen t.a.v. het veiligheidsbeleid in deze wijk.
Wijkjaarprogramma
1. In het
wijkjaarprogramma 2012 staat aanpakken jongerenoverlast individuele- en
groepsaanpak) prominent genoemd. Wat is daar in 2012 vanuit de politie concreet
aan gedaan?
Allereerst
brengt de politie periodiek de jeugdgroepen via de Beke-methodiek in kaart. Uit
deze inventarisatie komen mogelijk een drietal groepen naar voren: hinderlijk,
overlastgevend en crimineel.
Korte Akkeren is getypeerd als een
overlastgevende groep. De Goudse driehoek heeft deze groep geprioriteerd om aan
te pakken. Dit houdt concreet in dat de afzonderlijke leden worden besproken in
het Goudse Veiligheidshuis en waar nodig wordt een op maat toegesneden aanpak
toegepast. Indien de betreffende jongere niet meer door een regulier zorgaanbod
aan te pakken is, past de politie een persoonsgerichte aanpak toe hetgeen
betekent dat alle gedragingen en informatie rond een jongere wordt vastgelegd
en waar nodig wordt gebruikt om het criminele gedrag van de betreffende jongere
te stoppen. Uiteindelijk kan een gebiedsverbod van de burgemeester het
resultaat zijn.
Ook staat de wijk onder extra toezicht van de
politie. Aanleiding hiervoor is de toename van jeugdoverlast. De politie is
recent gestart met de aanpak van de overlastplegers aan de Veerstraat; eind
maart worden drie van de twaalf jongeren met ouders op het Veiligheidshuis
uitgenodigd voor een “goed” gesprek. Daarnaast worden de andere jongeren
aangepakt en begeleid door het jongerenwerk in Gouda.
Klankbordgroep
2. Bij
het klankbordoverleg is er begin 2013 geen leidinggevende vanuit de politie
aanwezig geweest, wat voorheen wel steeds het geval was. Is
dit een nieuwe opzet of was het eenmalig? Graag een toelichting
Antwoord:
Dit
was eenmalig en geen nieuw beleid. In principe is de teamchef dan wel
uitvoerend teamchef politie standaard bij deze overleggen aanwezig. Dit kan
door agendadruk soms leiden tot een afmelding. Wel wordt ervoor gezorgd dat een
wijkagent altijd aanwezig is.
Melding
3. In de
wijk wordt ervaren dat opvolging op meldingen niet of vaak laat (1,5-2 uur
later) plaatsvindt. Wat is de perceptie van de politie en zijn er cijfers
beschikbaar? Zo ja, dan ontvang ik die graag.
Er
zijn geen cijfers bekend van opvolging van meldingen. Wel is het goed om aan te
geven dat er on- en opvallende surveillance aanwezig zijn in de wijken en dat
beide ook op de meldingen rijden. Het vermoeden van niet-opvolgen berust dan
ook op enige mate van perceptie.
Logboek
4. Waarom
wordt er met een logboek gewerkt voor overlast meldingen?
Met
de gemeente is afgesproken om tijdelijk een logboek bij te houden omdat sommige
bewoners angst hebben om melding te doen van verdachte situaties. Aangezien de
politie wel inzage wenst te hebben in het aantal en inhoud van de meldingen is
voor een dergelijke constructie gekozen. Juist om de beleving van bewoners en
de werkelijkheid dichter bij elkaar te brengen.
Wijkagenten
5. Zijn
de wijkagenten permanent beschikbaar voor de wijk of worden ze ook voor andere
taken ingezet? Zo ja, voor hoeveel uur gemiddeld in de week voor andere taken?
Antwoord:
De
wijkagenten zijn conform de landelijke kaders beschikbaar voor de wijk. Wel
dient de wijkagent af en toe vergaderingen bij te wonen. Deze zijn overigens
wel wijk gerelateerd. Tot slot is het goed om aan te geven dat de wijk Korte
Akkeren over twee wijkagenten beschikt zodat er voldoende aanspreekpunten voor
de bewoners zijn georganiseerd.
Beleid moet beter!
Uit de beantwoording van onze vragen blijkt dat er door de politie behoorlijk wordt ingezet om de overlast te bestrijden, maar dat het daarnaast ook noodzakelijk is om de aangifte bereidheid te verbeteren.
Dat zal beslist gaan lukken als er actiever wordt teruggekoppeld wat er met een aangifte is gedaan (communicatie...).
De perceptie dat er niet of pas laat opvolging plaatsvindt bevordert de bereidheid om aangifte te doen niet. Het bijhouden van een logboek is wat dat betreft maar een lapmiddel.
Bij de overlast moet zoveel mogelijk worden samengewerkt met alle betrokkenen, waarbij in het bijzonder de buurtvaders een belangrijke rol moeten hebben. De overlast wordt voor een belangrijk deel veroorzaakt door Marokkaans Nederlandse jongens rond de 10 jaar (volgens de buurtvaders zelf) en die moet je toch vanuit de eigen groep kunnen corrigeren. De rol van de buurtvaders is op dit moment onduidelijk, terwijl er wel financiƫle steun naar toe gaat.
Er wordt ervaren dat de wijk serieus genomen wordt t.a.v. de veiligheidsproblematiek en dat is een goede zaak. Het is daarbij wel van belang dat door enerzijds strenge handhaving de kern van de groep wordt afgepeld en daarnaast moet aan de "meelopers" een beter perspectief worden geboden om weer op het goede pad te komen.
Daarnaast kan de problematiek worden teruggedrongen door perspectief te bieden door zaken als opvoed cursussen en opvoed begeleiding, huiswerk begeleiding (voorkomen van school uitval) en het bieden van voldoende ontspanningsmogelijkheden. Dit zijn geen nieuwe zaken, maar is er wel een voldoende integraal beeld over het geheel? Resultaten van dit beleid zijn onbekend en dat doet het ergste vrezen...
Het effect van de straatcoaches is onduidelijk. Wanneer en waar worden ze ingezet en wat is hun rol in de totale keten? Het heeft er nu meer de schijn van dat een aantal werklozen tijdelijk aan een baan wordt geholpen en dat kan leiden tot een beperkte motivatie.
Het Veiligheidshuis kan een integrale rol spelen in de veiligheidsaanpak, maar wekt nu teveel de indruk dat er alleen op persoonsniveau afstemming plaatsvindt.
Om de veiligheid van Korte Akkeren te bevorderen zijn veel vluchtwegen dicht gezet en er staan twee vaste camera's in de Prins Hendrikstraat en er komt bij de Veerstraat waarschijnlijk een 3e vaste camera.
Dat is op zichzelf een goede zaak, maar het gaat er echter vooral om dat de oorzaak van overlast wordt aangepakt. Anders maken we van de wijk langzamerhand een soort vesting.
Na vele jaren van overlast in deze Goudse wijk is het van belang dat er de komende tijd flinke verbeteringen worden gerealiseerd. Want al zijn er de laatste jaren stappen vooruit gezet, er is nog veel werk te doen...