maandag 4 mei 2009

Gouda herdenkt de doden

Vanavond ben ik naar de dodenherdenking in Gouda geweest. Op een of andere manier werd voor mij deze herdenking vandaag mede bepaald door de gebeurtenissen op 30 april. De beelden van die dag staan op mijn netvlies gebrand en ik ben benieuwd in hoeverre dit voor komende activiteiten rond ons koningshuis gevolgen gaat krijgen.

Herdenking bij Gouds Metaheerhuis

Jammer dat bij de dodenherdenking vanavond op geen enkele wijze, bijvoorbeeld door de burgemeester, even de aandacht was gericht op ons koningshuis en de doden door de gruweldaad van Karst Tates in Apeldoorn.

kranslegging bij Joodse Poortje in Raoul Wallenbergplantsoen

Aankomst van een deel van de deelnemers aan de Stille Tocht (filmpje)
Kranslegging door burgemeester en gemeentesecretaris
Laura Werger (VVD) en Fred de Wit (SGP) legden namens de gemeenteraad een krans


Niet alleen het gebeuren in Apeldoorn, maar ook de gebeurtenissen in Gouda domineerden de afgelopen week weer behoorlijk het landelijke nieuws. Eerst de aanranding door jonge jongens en daarna de "steniging" van twee meiden. Iedere keer als we met elkaar de rust hebben hervonden in Gouda gebeurt er weer iets. Mijn bijdrage op de weblog over de aanranding werd opgepikt door het AD en De Telegraaf en ook Radio Gouwestad besteedde er aandacht aan. Vooral de reacties op de website van De Telegraaf geven aan hoe lichtzinnig er een mening wordt geventileerd door mensen en dat het niet meevalt om een juist beeld van zaken neer te zetten. Dat zal een uitdaging blijven, waar we ons met elkaar voor moeten inzetten. Zorgvuldige en juiste beeldvorming is belangrijk voor onze stad. Zeker nu we zo nadrukkelijk iedere keer - negatief -in beeld zijn.

1 opmerking:

Anoniem zei

Vind jij het niet ongelofelijk krom dat door vele, echt vele mensen is gedacht over die aanslag ‘dat het gelukkig geen Marokkaan was’ ??!!
1. Kan ik me niet voorstellen dat een Marokkaan zoiets doet, want over het algemeen zijn de Marokkanen blij en trots op de Koningin. Ze hebben niets over haar op te merken. En ik kan je zeggen dat het wat deed bij de Marokkaanse gemeenschap en dat ze met haar meeleefde.
2. Hoe kunnen de mensen zo denken?! Maakt het daarom minder erg?! Ik begrijp het niet. Het doet me wat, ik vind het echt erg dat men zo over ons denkt.