Ed Anker, fractielid van de ChristenUnie in de 2e Kamer, plaatste het thema veiligheid in een breed, internationaal kader. Hij noemde ook de term veiligheidsparadox: de veiligheid neemt toe, maar de veiligheidsbeleving blijft daar (sterk) bij achter. Dit komt vooral omdat een negatieve ervaring jarenlang bij iemand blijft doorwerken.
Hij merkte ook op dat het thema veiligheid en overlast de laatste tijd wel erg groot wordt gemaakt en dat er wel erg veel wordt geroepen om een harde aanpak. Een leger sturen is echter geen oplossing en F-16 vliegytuigen boven Gouda ook niet. Als dat laatste zou helpen, zou hij er eventueel best over willen nadenken...
Belangrijk is dat je bij hang / straatjongeren te maken hebt met een kern en met een schil er omheen. Die kern is doorgaans klein, maar jongeren in die kern groeien zonder ingrijpen door tot criminelen.
Aanpak van deze jongeren levert echter wel de nodige problemen op:
- kinderen onder de 12 jaar worden bewust tot criminele daden aangezet omdat ze niet te vervolgen zijn.
- ouders van Marokkanen klagen dat ze gestigmatiseerd worden, dat is jammer, ze zouden juist meer hun positie moeten innemen!
- Avondklok is geen optie, dan zet je het op scherp en neem je als overheid de opvoeding over.
- Zet vooral in op preventie, dat is niet soft! Veiligheid begint bij voorkomen! Zet in op gedragsbeïnvloeding, dat geeft perspectief.
- In het jeugdstrafrecht moeten meer mogelijkheden komen: bijvoorbeeld voor een cursus gedragsbeïnvloeding naast straf
- Een keten die sluit is niet dé totaaloplossing: de samenleving is verbrokkeld en we durven geen relaties aan te gaan en elkaar aan te spreken op gedrag. We zijn het vermogen verloren om naar elkaar om te zien.
Reinu de Raaf, teamleidster bij Halt, legde uit dat Halt (Het Alternatief) actief is op het gebied van preventie en repressie bij lichte vergrijpen. In hun aanpak worden ook actief de ouders betrokken, hetgeen bij jongeren onder de 16 jaar overigens verplicht is!
Halt is warm voorstander van een specifieke groepsaanpak, waarbij jongeren zelf worden uitgedaagd om met suggesties te komen hoe ze het negatief gedrag kunnen voorkomen.
Na deze inleidingen was er een paneldiscussie, waar de beide inleiders en mijn persoon aan deelnamen.
Een bewoner uit Gouda deed de aftrap door zijn bevindingen te vertellen rond overlast. Blijkbaar sprak dit de aanwezige pers aan, want het verhaal stond de dag erna bijna integraal in het AD: http://www.ad.nl/groenehart/gouda/3244394/Ook_overlast_jeugd_in_Goverwelle.html
Tijdens de paneldiscussie werd soms fel gedebatteerd, vooral omdat enerzijds werd gevraagd om een harde aanpak en aan de andere kant veel waarde wordt gehecht aan preventie en groepsaanpak. Bij groepsaanpak laat je het individu moeilijker ontsnappen en bij hard aanpakken stel je concreet een daad: dit kan niet en daarvoor krijg je straf.
Uiteindelijk zal je naar mijn mening beide invalshoeken moeten hanteren, afhankelijk van de situatie en de perso(o)n(en). We moeten ons overigens daarbij onthouden van een populistische houding. Daar schiet niemand iets mee op!
Ik heb de avond afgesloten met de oproep dat we met elkaar verantwoordelijk zijn voor onze stad en dat Gouda Goud is.
1 opmerking:
your blog is good,
I like!
Een reactie posten