zaterdag 27 november 2010

Adviseur of zakkenvuller


Deze week is er in de financiële wereld veel beroering geweest rond het overleg in de Tweede Kamer over de beloning van de financiële adviseurs.

Al heel wat jaren ligt de financiële branche onder vuur en we worden in de media bijna wekelijks geconfronteerd met nieuws over "woekerpolissen", boetes die door de AFM worden uitgedeeld, faillissementen en ondoorzichtige adviespraktijken.

Daar ik al bijna 25 jaar in de financiële branche werkzaam ben, volg ik alle discussies en berichten nauwgezet, maar betreur ik het dat er zo'n negatief beeld wordt neergezet over met name de onafhankelijke adviseurs.
Ik zal de laatste zijn die ontkent dat er in het (recente) verleden best het nodige is misgegaan, maar juist de laatse jaren is er enorm veel verbeterd en dat wordt nauwelijks genoemd.

Het intermediair moet aan allerlei opleidingseisen en deskundigheidseisen voldoen en moet daarvoor jaarlijks weer studiepunten behalen. Slaagt een adviseur daarvoor niet, dan raakt ze haar vergunning kwijt....iets wat volgens mij in geen enkele begroepsgroep zo streng is geregeld!

Daarnaast is de beloning helemaal transparant geworden, kan de klant kiezen tussen provisie of een fee en is er bij provisie nu ook sprake van een maximumbedrag (inducement), afhankelijk van het soort product. Ook bonussen vanuit de aanbieders zijn afgeschaft.

Blijkbaar gaat het allemaal nog niet ver genoeg en in politiek Den Haag wil nu een kamermeerderheid dat er een algeheel verbod op provisie komt, wat betekent dat iedere klant moet gaan betalen voor een advies. Dat zullen lang niet alle klanten willen, maar daar is Den Haag nauwelijks in geïnteresseerd.
Juist de keuzevrijheid is wat veel consumenten willen blijkt uit eigen ervaring.

Om de klanten wat tegemoet te komen wil de overheid gespreide betaling aan de adviseur mogelijk maken, maar daar zal een adviseur niet op zitten te wachten en er klinken al weer geluiden voor aanvullende maatregelen op dat gebied.

Voor mij blijkt weer eens dat de politiek soms veel te ver gaat in het ingrijpen om een bepaalde praktijk aan te pakken en een gewenst gedrag te bewerkstelligen.
Net als op diverse andere beleidsterreinen, denk bijvoorbeeld aan het veiligheidsbeleid, geldt dat je daar mee moet oppassen, omdat je vaak een lappendeken aan maatregelen moet invoeren en iedereen treft, terwijl het ten diepste om een intrinsieke gedragsverandering gaat en die laat zich doorgaans niet "dwingen" door regels en de "echte rotte peren" moet je gewoon keihard aanpakken, maar scheer daarbij vooral niet iedereen over één kam.

Ronduit schandelig vind ik het voorstel van minister de Jager om geldwinkels te gaan starten in enkele grote steden, naar het bestaande voorbeeld van rechts- en wetswinkels. De geldwinkels moeten bijdragen aan de toegankelijkheid van financieel advies. Ze krijgen een vraagbaakfunctie en kunnen ook voorzien in "een stukje advies, zonder dat dit tot een product leidt", aldus Financiën-minister Jan Kees de Jager. De geldwinkels zullen bemand worden door vrijwilligers en studenten.

Aan de ene kant wordt er ingezet op hoge mate van deskundigheid van de financieel adviseurs en daarnaast dan zo'n initiatief met weinig deskundigheid....

De komende tijd worden het turbulente tijden in de financiële branche, staan er duizenden banen op het spel en ben ik benieuwd wanneer ook de banken en direct-writers eens echt transparant gaan worden over hun kosten, zodat er een goed "level playing field" ontstaat.

4 opmerkingen:

Léon van der Meij zei

Blijft een lastig verhaal.... voor mij als (organisatie)adviseur zeer herkenbaar trouwens. Waar zit de toegevoegde waarde en hoe druk je die uit in klinkende munt? En vooral: hoe waarborg je kwaliteit(sverbetering)?

Zeker omdat de algemene publieke opinie op het financiële vakgebied op dit moemnt ronduit negatief is. En als ik de Volkskrant van vandaag lees (Wall Street: 80.000 man er uit, maar wel 144 miljard aan beloningen!!) kan ik me daar ook wel weer iets bij voorstellen.

Maar inderdaad: nooit iedereen over 1 kam scheren.... want er zijn inderdaad prima intermediairs (ik heb er 1tj :-) ). Alleen, hoe kom je als nietsvermoedende en onwetende klant daarachter?

NB: er zijn meer beroepsgroepen met professionaliseringseisen. Denk aan medici (en ook daar is nog genoeg te verbeteren in het functioneren....).

Ben van Bommel zei

Wel, dat schept een kans. Ik benader als adviseur al die vijetijds studenten en beloof ze provisie als ze de klant naar mijn product verwijzen en betaal pas als die klant bij mij koopt.
Alle gekheid op een stokje.

Als links liberaal begrijp ik heel goed dat grote bedrijven (sommigen zeggen het grootkapitaal) het wel heel fijn vinden als die o, zo slimme klant serieus worddt genomen en met reclame waarin alleen de voordelen worden genoemd hun producten slijten.
Ik ben dus voorstander van een onafhankelijk intermediair, die wordt betaald door de klant.
Ben van Bommel

Gert Kuijper zei

Helemaal gelijk Theo, de politiek krijgt minimaal drie maal per jaar een rapport dat de gemiddelde nederlander een financieel onbenul is, kennelijk wil de politiek dat zo houden door studenten -welke werk en maatschappijke ervaring brengen zij mee? -als leek een deskundig oordeel te laten geven.
Mijn ervaring met kamerleden is dat ook zij voor wat betreft de financiele kennis tot de gemiddelde nederlander behoren. Kennelijk worden belgenmoppen alleen nog in Den Haag getapt.

WH Kolkman zei

Mee eens Theo.

De overheid moet optreden als een goede marktmeester, en zorgen dat regels (die samen met de marklieden en de klanten afgesproken zijn) gehandhaafd worden.

DE makrtlieden zullen dus duilijk, eerlijk moeten zijn en kwaliteit en toegevoegde waarde moeten leveren. Daar heeft het in het verleden wel eens aan ontbroeken, en het lijkt me dat de financiele industrie daar nu de wrange vruchte nvan plukt. Maarzols je xegt, lijkt men nu op de goede weg.

De overheid moet niet zijn eigen kraampje openen, zeker niet concurentie aangaan bieden onder de prijs (financiele winkels met studenten, afgezien van de kwaliteit, wat te denken van de aansprakelijk voor de overheid (dus ons als belastingbetaler) igv onjuis advies???).

Goedbedoelde overheids acties kunnen vaak erg negatieve gevolgen hebben (bijv door het verplicht en gegarandeert aanbieden van NINJA hypotheken aan mensen zonder inkomen en assets, via FannyMe/mac, heeft de USA-gov zeker bijgedragen aan de krediet crisis).

Voor de klanten blijft gelden: there is no such thing as a free lunch! en high reward=high risk en dus niet gegarandeerd.