Woensdagavond 4 mei 2011 was het weer de traditionele dodenherdenking. Hoewel traditioneel, dat klinkt wat goedkoop. Ieder jaar opnieuw doet me het me wat en word ik opnieuw stilgezet bij het feit dat velen hun leven hebben gegeven en nog steeds geven voor de vrijheid van anderen. Zij waren bereid het grootste offer, hun leven, te geven. De vraag dringt zich dan op of ik zelf ook die bereidheid zou hebben. Ik weet het eerlijk gezegd niet en ik hoop die situatie nooit mee te hoeven maken.
Voor de officiële herdenking en twee minuten stilte op de Markt, bezocht ik eerst de korte herdenking bij het Metaheerhuis. In dat "lijkenhuis" worden alle 327 namen van de joodse inwoners van Gouda genoemd die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. De sobere herdenking heeft altijd iets intiems en hoe vreemd ook, het is altijd ook een reünie. Veel dezelfde mensen, die je verder gedurende het jaar niet of nauwelijks ziet. Zo verbindt zo'n dag je weer met mensen, terwijl we tevens met elkaar gedenken dat mensen van elkaar zijn losgerukt.
Het met elkaar herdenken is kostbaar en noodzakelijk, want nog altijd is er in de wereld oorlog en nog altijd vallen er doden.
Zal er ooit overal vrede in deze wereld komen? Ik denk het niet, totdat het Zijn tijd is en we met elkaar eeuwig in hemelse vrede mogen leven.
Eén dag per jaar,
zijn wij stil in Nederland
en in die paar minuten,
smeden wij een band.
Een band,
met ons verleden,
met mensen,
die er niet meer zijn,
met mensen,
die wij niet kennen,
maar die ons dierbaar zijn.
Eén dag per jaar,
zijn wij stil in Nederland
en met hen die ons verlieten,
smeden wij een band.
Want door hun moedig dragen,
kunnen wij,
in vrijheid alles doen.
Twee minuten stilte,
is alles wat zij vragen,
twee minuten stilte,
voor wat zij hebben verdragen.
Twee minuten stilte,
voor de mensen van toen.
(Titia Geertman)
Metaheerhuis
Monument Raoul Wallenbergplantsoen
Stolperstein ("struikelsteen") op de Lange Tiendeweg 54
2 opmerkingen:
Mooie en rake woorden Theo. Die brengen me dichter bij jouw levensvisie dan de #passion...
Theo,
Mooie aansprekende en mij diep rakende woorden. Ik wil je ook wijzen op de preambule van het EVRM waarin het volgende staat:
“Overwegende dat het doel van de Raad van Europa is het bereiken van een grotere eenheid tussen zijn Leden en dat één van de middelen om dit doel te bereiken is de handhaving en verdere verwezenlijking van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden,
Opnieuw haar diep geloof bevestigende in deze fundamentele vrijheden die de grondslag vormen voor gerechtigheid en vrede in de wereld en welker handhaving vooral steunt, enerzijds op een waarlijk democratische regeringsvorm, anderzijds op het gemeenschappelijke begrip en de gemeenschappelijke eerbiediging van de rechten van de mens waarvan die vrijheden afhankelijk zijn;
Vastbesloten om, als Regeringen van gelijkgestemde Europese staten die een gemeenschappelijk erfdeel bezitten van politieke tradities, idealen, vrijheid en heerschappij van het recht, de eerste stappen doen voor de collectieve handhaving van sommige der in de Universele Verklaring van 10 december 1948.”
Het mooiste artikel van het EVRM is het tweede artikel. Het recht op leven wordt door de wet beschermd.
Een reactie posten